"Žene u crnom" obilježile 23. godišnjicu otmice i ubistva 17 Bošnjaka u Sjeverinu

Mirovnom akcijom pod nazivom “Nikada nećemo zaboraviti zločin u Sjeverinu”, nevladina organizacija "Žene u crnom" danas je u centru Beograda obilježila 23. godišnjicu od otmice i ubistva 17 građana bošnjačke nacionalnosti iz Sjeverina.

Ubijeni Sjeverinci 1992. godine nisu još dolično sahranjeni, sve ubice još nisu osuđene, a država Srbija nije priznala taj zločin, prenosi Anadolu Agency.

Jednosatnim stajanjem i ispisanim imenima svih otetih "Žene u crnom" podsjetile su građane Beograda i Srbije na taj događaj.

“22.10.1992, Pamtimo zločin u Sjeverinu”, pisalo je na jednom od istaknutih transparenata.

Miloš Urošević, ispred "Žena u crnom", rekao je da akciju sprovode kako bio društvo u Srbiji upoznali sa jednim od brojnih državno-organizovanih, zločina iz prošlosti, ali i da ukažu na visok stepen nekažnjiovsti za naredbodavce i plañere ovog zločina.

“Zakon o civilnim žrtvama rata koji je Srbija usvojila je užasno diskriminatorski zato što sjeverinske žrtve, žrtve otmice u Štrpcima i ubistva u Kukurovićima nemaju status civilnih žrtava rata pod izgovorom da se zločin nije dogodio na teritoriji Srbije, odnosno oni i dalje tvrde da Srbija nije bila u ratu”, rekao je Urošević.

Prisutvo velikog broja policije i održavanje ovog skupa u “kavezu”, nakon 23 godine, Urošević je ocijenio kao nespremnost društva da se suoči sa zločinima te dodao kako se klima u Srbiji od devedeseth godina nije promijenila.

“Današnja politička elita u Srbiji devedesetih godina nije bila nemi posmatrač devedesetih godina. Oni su bili aktivni učesnici i oni stvaraju tu atmosferu u kojoj žele da poruče kako smo mi nepoželjni i da zločini iz prošlosti treba da budu zaboravljeni, da Srbija treba da se okrene budućnosti i evrointegracijama bez pravljenja bilansa o zločinima iz prošlosti”, istakao je Urošević.

Tokom protesta nije bilo incidenata, a skup je obezbjeđivalo nekoli desetina policajaca.

Pripadnici srpske vojne formacije "Osvetnici", koja je bila rezervni sastav Vojske Republike Srpske, su 22. oktobra 1992. godine iz autobusa na liniji Priboj - Rudo, tokom prelaska preko teritorije Republike Srpske u mjestu Mioče, kod kafane Amfora oteli 15 muškaraca i jednu ženu, odveli ih u Višegrad, gdje su ih psihički i fizički zlostavljali, a potom ubili na obali Drine. 

Iz autobusa su oteti i kasnije svirepo mučeni i ubijeni Medo Hodžic (37), Mevlida Koldžić–Hodžić (30), Ramahudin Ćatović (24), Medredin Hodžić (30), Mustafa Bajramović (44), Mehmed Šebo (30), Idriz Gibovic (50), Hajrudin Sajtarević (37), Mithad Softić (42), Derviš Softić (39), Sead Pecikoza (30), Mujo Alihodžić (42), Alija Mandal (38), Muzafer Hadžić (36), Ramiz Begović (59), Esad Džihić (24).

Za ovaj zločin Okružni sud u Beogradu osudio je na po 20 godina zatvora Milana Lukića i Olivera Krsmanovića (obojicu u odsustvu), a Dragutina Dragićevića i Đorđa Ševića na po 15 godina zatvora. Lukić je, nakon što je uhapšen u Argentini, u Haškom tribunalu osuđen na doživotnu kaznu zatvora za zločine u Višegradu. U Hagu mu se nije sudilo za ovaj zločin.

Vrhovni sud Srbije potvrdio je 18. maja 2006. prvostepenu presudu da su četvorica iz “Osvetnika" počinili ovaj ratni zločin.

Ustavni sud Srbije je utvrdio da je članovima porodica žrtava ratnog zločina iz Sjeverina povrijeđeno pravo na suđenje u razumnom roku u postupku za naknadu štete koji je Fond za humanitarno pravo (FHP) u njihovo ime pokrenuo 2007. protiv Republike Srbije. Istom odlukom, Ustavni sud Srbije je svakom od 22 podnosioca žalbe dodijelio naknadu u iznosu od po 600 eura.

Od svih sjeverinskih žrtva dosad je pronađeno tijelo samo jednog muškarca.