Ravnoteža moći na ivici nuklearnog sukoba: Vojna usporedba Indije i Pakistana u sjeni Operacije

Odnosi između Indije i Pakistana tradicionalno su obilježeni tenzijama, prvenstveno zbog teritorijalnog spora oko regije Džamu i Kašmir, ali i zbog dubokih geopolitičkih, vjerskih i istorijskih razlika.

U svjetlu događaja iz maja 2025. godine, kada je Indija pokrenula "Operaciju Sindoor" kao odgovor na smrtonosni teroristički napad u Kašmiru, postaje važno napraviti sveobuhvatnu analizu vojnih kapaciteta obje zemlje.

1. Ukupna vojna snaga i budžet

Indija posjeduje drugu najveću vojsku na svijetu sa preko 1,45 miliona aktivnih vojnika i oko 1 milion rezervista. Njen godišnji vojni budžet iznosi približno 83 milijarde američkih dolara.

Pakistan ima oko 650.000 aktivnih pripadnika vojske i dodatnih 550.000 rezervista. Vojni budžet za 2025. procjenjuje se na oko 12,5 milijardi dolara.

2. Kopnene snage

Indija raspolaže sa oko 4.700 tenkova (T-90, Arjun, T-72), 9.000 borbenih oklopnih vozila, kao i snažnim artiljerijskim kapacitetima uključujući raketne sisteme (Pinaka, Bofors, BrahMos, Prithvi).
Pakistan posjeduje oko 2.600 tenkova (Al-Khalid, T-80UD), 4.000 oklopnih vozila i širok spektar artiljerijskih sistema, uključujući kineske i domaće verzije.

3. Vazduhoplovstvo

Indijsko vazduhoplovstvo broji oko 600 borbenih aviona, uključujući Rafale, Su-30MKI, MiG-29 i domaće Tejas modele. Takođe posjeduje AWACS letjelice i razvijenu mrežu PVO sistema.
Pakistansko vazduhoplovstvo ima oko 400 borbenih aviona, poput F-16, JF-17 Thunder (razvijen uz pomoć Kine), te novije kineske J-10CE avione. PVO kapaciteti su ograničeni, ali funkcionalni.

4. Mornarica

Indijska mornarica ima stratešku prednost sa nosačem aviona (INS Vikramaditya), nuklearnim i dizel-električnim podmornicama, kao i razaračima i fregatama. Njena operativna zona pokriva širi region Indijskog okeana.

Pakistanska mornarica je znatno manja i fokusirana na obalnu odbranu, sa fregatama, korvetama i dizel-električnim podmornicama, često se oslanjajući na asimetrične taktike.

5. Nuklearni kapaciteti

Indija raspolaže sa 160–170 nuklearnih bojevih glava i sposobnošću njihove isporuke sa kopna, iz vazduha i s mora. Održava politiku "bez prvog udara" (No First Use).

Pakistan ima 165–175 bojevih glava, bez formalnog odricanja od prvog nuklearnog udara. Fokusira se na razvoj taktičkih nuklearnih sistema poput Nasr raketa.

6. Tehnološke i logističke sposobnosti

Indija značajno ulaže u razvoj domaće vojne industrije preko institucija poput DRDO i HAL, a koristi opremu zapadnog, ruskog i domaćeg porijekla.

Pakistan se oslanja primarno na Kinu za vojnu tehnologiju. Iako razvija vlastitu industriju, još uvijek zavisi od uvoza sofisticiranih sistema.

7. Savezništva i geopolitički položaj

Indija jača vojnu saradnju sa SAD-om, Japanom, Australijom (kroz Quad), te sa Francuskom, Rusijom i Izraelom.

Pakistan ima bliske odbrambene veze s Kinom, Saudijskom Arabijom i Turskom, što mu osigurava pristup oružju i strateškoj podršci.

8. Reakcija međunarodne zajednice (maj 2025)

Nakon indijske "Operacije Sindoor", Ujedinjene nacije i mnoge zapadne sile, uključujući SAD i EU, pozvale su na hitnu deeskalaciju sukoba. Kina je izrazila zabrinutost zbog destabilizacije regiona, ali je podržala pravo Pakistana na samoodbranu. Rusija je apelovala na obje strane da pokažu uzdržanost i ponude diplomatski okvir za rješavanje nesuglasica. UN su sazvale hitnu sjednicu Savjeta bezbjednosti, ali bez konkretnih sankcija ili akcija.

9. Moguće posljedice sukoba

Regionalna destabilizacija: Svaki otvoreni sukob između Indije i Pakistana mogao bi izazvati domino-efekat u južnoj Aziji, uz moguću destabilizaciju Afganistana, Irana i Kine u širem kontekstu.

Nuklearna prijetnja: S obzirom na prisustvo nuklearnog oružja na obje strane, svaka eskalacija nosi potencijal katastrofalnog ishoda, ne samo za regiju nego i za cijeli svijet.

Ekonomski kolaps: Ratni sukob bi ugrozio trgovinske rute kroz Indijski okean, povećao cijene nafte i izazvao globalne ekonomske potrese.

Humanitarna kriza: Sukobi bi rezultirali stotinama hiljada izbjeglica i velikim civilnim žrtvama, posebno u pograničnim regijama.

Uplitanje velikih sila: Zbog strateškog značaja oba aktera, potencijalno bi došlo do direktnog ili indirektnog uključivanja SAD-a, Kine, Rusije i drugih sila, što bi dodatno zakomplikovalo sukob.
Zaključak Indija ima znatnu prednost u pogledu veličine, tehnološke opremljenosti i strateške dubine svojih oružanih snaga. Ipak, Pakistan, iako vojno inferiorniji, oslanja se na asimetrične strategije i značajan nuklearni arsenal kao sredstvo odvraćanja.

Potencijalna eskalacija između ovih nuklearno naoružanih susjeda predstavlja ozbiljan rizik za regionalnu, ali i globalnu sigurnost. Stoga su diplomatski pritisci, obavještajna saradnja i međunarodna uključenost ključni faktori u očuvanju mira na potkontinentu.