Ovo su tri Vučićeva kandidata za premijera? Jedan od njih je svjetski autoritet u ekonomiji

Predsjednik Srbije Aleksandar Vučić izjavio je da postoje tri-četiri imena kandidata za mandatara za sastav nove vlade, kao i da će o tome razgovarati samo s onim strankama koje su zainteresovane, kako se ne bi pravio, kako kaže, cirkus. Izvori Danasa navode da su sva tri kandidata koja su zasad u opticaju za nasljednika Miloša Vučevića vezana za dijasporu, odnosno SAD.

U pitanju su Branko Milanović, Desko Nikitović, kao i Ivan Trifunović, koji je član Savjetodavnog odbora Pupin inicijative. Izvori Danasa navode da najveće šanse, uz najviše sugestija naprednjaka, za sada ima Nikitović, Amerikanac odrastao u Čikagu.

Ime novog kandidata za premijera mogli bismo saznati već ove sedmice, kad se Vučić vrati iz Brisela i obavi konsultacije, kako je rekao, s ljudima iz političkih stranaka.

„Da ne bismo pravili cirkus, samo s onima koji hoće da razgovaraju i žele. Onaj ko hoće i ima većinu, neka kaže koga želi za mandatara. Pretpostavljam da će me pitati za savjet, ja čujem da imaju tri-četiri imena o kojima razmišljaju, ja ću dati svoj sud, da li će uvažiti ili ne, to je druga stvar“, rekao je Vučić u selu Borovac, prilikom obilaska Topličkog i Jablaničkog okruga.

A većina se izgleda ovoga puta odlučila da premijera „uveze“ iz dijaspore, iako je ranije za Vučevićevog nasljednika spominjan Marko Đurić. Naprednjacima je važno da novi premijer bude kooperativan, bez „putera na glavi“, ali i stranačkih repova koji se vuku za njim.

Desko Nikitović

Najveće šanse, bar zasad, ima Desko Nikitović, izvršni predsjednik East Point Metals Ltd.

Rođen je 1960. godine u Arilju. Završio je Pravni fakultet u Beogradu 1989. godine. Aktivno se zalagao za demokratizaciju Srbije kroz učešće u opozicionom pokretu od 1987. do 1990. godine. Emigrirao je u Sjedinjene Američke Države 1990. godine, gdje živi posljednjih 30 godina.

Kao predstavnik srpske dijaspore predvodio je sve antiratne demonstracije u Čikagu tokom rata u Jugoslaviji 1999. godine. Predstavljao je srpsku zajednicu u mnogobrojnim nastupima na glavnim televizijskim i radijskim kanalima, kao što su CBS, NBC, ABC, CNN, FOX, National Public Radio, kao i u drugim medijima.

Bio je predsjednik Kongresa srpskog ujedinjenja u Čikagu od 1998. do 2002, a imenovan je za generalnog konzula Srbije u Čikagu u januaru 2003. godine.

Nikitović se zalagao za poboljšanje ekonomske saradnje između Srbije i SAD-a i organizirao bratimljenje Beograda i Čikaga 2005. godine. Dao je veliki doprinos unapređenju ekonomske saradnje i ukupnih odnosa između Srbije i SAD-a. Trenutno je predsjednik komiteta pobratimljenih gradova Beograda i Čikaga i član upravnog odbora Florentine opere u Milvokiju. Patrijarh Srpske pravoslavne crkve odlikovao ga je ordenom Cara Konstantina.

Osnivač je konsultantske firme Capital Link International u Čikagu, a većinski je akcionar u East Point Metals Ltd, kompaniji u čijem sastavu je Valjaonica bakra Sevojno, gdje je preuzeo ulogu izvršnog predsjednika. Nikitović također obavlja funkciju predsjednika nadzornog odbora Valjaonice bakra u Sevojnu, kao njen većinski vlasnik. Kao dvojni državljanin Srbije i Sjedinjenih Država, vrijeme provodi između Beograda i Čikaga te podržava više humanitarnih organizacija.

Branko Milanović

Drugi na listi kandidata za budućeg premijera iz dijaspore je Branko Milanović, koji je rođen 1953. godine i jedan je od vodećih savremenih svjetskih ekonomista.

Ekonomski fakultet završio je 1977. godine na Univerzitetu u Beogradu, a doktorirao na istom fakultetu tezom o ekonomskoj nejednakosti u Jugoslaviji 1987. godine.

Od 1990. godine radi u istraživačkom odjelu Svjetske banke u Vašingtonu, u sektoru koji se bavi analizom siromaštva, nejednakosti i anketama o domaćinstvima.

Već deset godina predaje kao gostujući profesor na Univerzitetu Džon Hopkins, a od 2005. i na Univerzitetu Marilend te u Karnegijevoj zadužbini za međunarodni mir u Vašingtonu. Objavio je veliki broj članaka o metodologiji mjerenja nejednakosti i analizi nejednakosti, prvo u zemljama u tranziciji, a zatim i o globalnoj nejednakosti i globalizaciji.

Ivan Trifunović

Domaćoj javnosti najpoznatiji je dr Ivan Trifunović, koji je na Kopaonik biznis forumu predstavljen kao dokazani lider u zdravstvenoj i farmaceutskoj industriji, s velikim iskustvom u izvršnom menadžmentu i strateškom konsaltingu za multinacionalne korporacije.

Dr Trifunović je diplomirao hemiju na Univerzitetu u Beogradu, doktorirao organsku hemiju na UCLA-u, a MBA diplomu stekao je na Vorton školi Univerziteta Pensilvanije. Također je držao akademske pozicije na Univerzitetima Kolumbija i Prinston.

Karijeru je započeo 1992. godine kao hemičar, brzo napredujući do pozicija potpredsjednika u velikim farmaceutskim kompanijama. Posebno se istakao doprinosom sintezi lijeka protiv raka Taxol, za što posjeduje deset patenata. Kasnije je bio direktor marketinga za onkološke proizvode u kompaniji Johnson & Johnson i obavljao visoke funkcije u korporaciji Pharmacia.

„Specijaliziran je za razvoj lijekova, marketing, genetičke tehnologije i dijagnostičke testove. Dr Trifunović je uspješno vodio javne kompanije kao predsjednik i generalni direktor, nadgledajući finansiranje i inicijalne javne ponude akcija (IPO), te je stekao stručnost u poslovnoj praksi azijsko-pacifičkog regiona, izgradivši snažnu mrežu tokom svog rada u Japanu“, piše u njegovoj biografiji.

Pored profesionalnih dostignuća, Ivan i njegova supruga aktivno podržavaju naučne, obrazovne i omladinske programe u Srbiji i SAD-u kroz svoju privatnu porodičnu fondaciju. U slobodno vrijeme uživa u fotografiji i skijanju.

Tokom dana, iz Pupin inicijative stigao je demanti da je Trifunović kandidat za premijera.

„Izražavamo zabrinutost jer ste objavili informaciju koja nije tačna, a bez da ste prethodno kontaktirali Pupin inicijativu za komentar, pošto on jeste član našeg savjetodavnog odbora“, navodi se u njihovom demantiju.

Rok za izbor novog premijera Srbije je 18. april. I dok Vučić najavljuje konsultacije s onima koji žele pristojno razgovarati, opozicione poslaničke grupe predlažu sporazum o prelaznoj vladi u kojoj bi premijer bio nestranačka ličnost, a dio ministara ne bi mogla predložiti vladajuća većina.