Misterija Krcunove pogiblje: Evo zašto je bio trn u oku Titu i šta mu je pred smrt poručio

Na današnji dan 6. novembra 1964. godine, u saobraćajnoj nesreći poginuo je tadašnji predsjednik srpske vlade Slobodan Penezić Krcun, koji je jedini imao hrabrosti ili možda ludosti, da se suprotstavi Josipu Brozu Titu.

Upravo zbog tih nesuglasica između njih dvojice, o ovoj saobraćajnoj nesreći još uvijek postoje razne priče i  pitanje, da li je to zapravo bilo ubistvo ili ipak samo nesrećni slučaj?

Zvaničnu verziju Krcunove smrti Srbi nikada nisu prihvatili. Tog kobnog dana, 6. novembra oko 12.40 sati, predsjednik srpske vlade poginuo je u saobraćajnoj nesreći na Ibarskoj magistrali kod sela Šopići, osam kilometara od Lazarevca. Krcun je sa saradnicima krenuo na Sresku konferenciju Saveza komunista u Titovom Užicu.

Po veoma klizavom putu, automobil se kretao brzinom od 130 kilometara na čas, kiša koja je padala dodatno je otežavala uslove vožnje.

Automobil je prije nesreće, zaobišao kombi, i onda je vozač iz nepoznatog razloga izgubio kontrolu nad vozilom i zakucao se u drvo.

Iako se dva puta nakon udarca u stub-branik atuomobil vraćao na put, nije se prevrnuo. U nesreći je poginuo i Svetolik Lazarević Laza.

Krcun je sjedeo na mjesto suvozača, i kako je tada zabilježeno kada je došla policija još uvijek je davao znake života. Međutim, na putu do bolnice u Lazarevcu je preminuo. Nakon što su tijela dvojice poginulih prebačena u Beograd, proglašena je dvodnevna žalost, a građani su u Skupštini Srbije mogli da odaju počast nastradalima.

Odmah nakon pogibije Krcuna, počele su teorije zavjere i priče. S obzirom na to da Tito nije prisustvovao sahrani, 8. novembra, to je samo još više pojačavalo sumnje da nešto nije kako treba.

Poznato je da Krcun nije bio Titov miljenik. Za razliku od drugih Brozovih saradnika, on je imao svoj stav, koji je više puta bio u suprotnosti s politikom tadašnjeg rukovodstva. Posebno se nije slagao s načinom na koji se vodi međunacionalna politika, prenosi Telegraf.

Krcun je smatrao da Srbija zaostaje u razvoju u odnosu na Hrvatsku i Sloveniju, a urbana legenda kaže da je jednom maršalu u lice rekao: “Ili Srbija dobija kombinat ili ponovo idemo u šumu“.

Posledniji susret Tita i Krcuna odigrao se 1963. godine na Brionima, a njega je opisao istoričar Venčeslav Glišić.

„Krcun je tada navodno rekao maršalu da je nekorektan prema Srbima da su mu uvijek srpski ratni komandanti sumnjivi i da se udaljava od sebe i naroda. Priča kaže da se Tito mnogo naljutio i htio da se udalji, a da mu je Krcun dobacio: „Jedino ne znam kad će doći red na nas dvojicu“, misleći pri tom na sebe i Rankovića.

O ovom tragičnom događaju u kojem je Srbija izgubila premijera, odmah je, kako to i priliči Srbima, smišljen vic: “Saopštavaju Titu da je Krcun poginuo, a on pogleda na sat i upita: “Šta, već je pola dva?“.

Krcun je u vrijeme saobraćajne nesreće u kojoj je poginuo obavljao funkciju predsjednika Vlade Srbije, a bio je i visoki funkcioner Komunističke partije. Poslije Drugog svjetskog rata bio je načelnik OZNE za Srbiju, a potom ministar unutrašnjih poslova Srbije.