Danas je rođen skromni engleski istraživač, moreplovac i kartograf

Njegovi najveći doprinosi su otkriće istočne obale Australije i njeno osvajanje u korist Velike Britanije, otkriće Havaja i prvo oplovljavanje i kartografisanje Njufaundlenda i Novog Zelanda.

James Cook je rođen u skromnoj porodici u Martonu u Severnom Jorkširu, blizu današnjeg grada Midlsbroa. Kuk je bio jedno od petoro djece majke Grejs i James starijeg, škotskog imigranta, radnika na farmi. Kao dijete Džejms se s porodicom preselio na farmu Ejri Holm u Grejt Ejton, gdje se školovao u lokalnoj školi (koja je danas muzej), a njegovo obrazovanje finansirao je očev poslodavac.
 
Sa 13 godina počeo je da radi s ocem, koji je upravljao farmom. Godine 1745, kad je imao 16 godina, Kuk je napustio kuću da bi radio kao kalfa u jednom dućanu u ribarskom selu Stejt. Prema legendi Cook je osjetio žudnju za morem gledajući ga kroz izlog dućana.
 
Cook se kasnije zaposlio kao pripravnik pomorskog trgovca u maloj floti koja je razvozila ugalj engleskom obalom. Prvi posao bio mu je na brodu „Freelove", i nekoliko godina je proveo na ovom i drugim brodićima ploveći između rijeke Tajn i Londona.
Poznati moreplovac istakao se za vrijeme Sedmogodišnjeg rata, kada je učestvovao u opsadi grada Kvebeka prije bitke na Abrahamovim poljima 1759. Pokazao je talenat za kartografiju i bio je zadužen za snimanje ušća Sent Lorensa za vreme opsade, omogućivši generalu Džejmsu Vulfu da izvede svoj poznati skriveni napad na Abrahamova polja.
 
Godine 1766, Kraljevsko društvo je angažovalo Kuka da otputuje na Pacifik da bi posmatrao prolazak Venere pored Sunca.Cook je dobio čin poručnika i preuzeo komandu nad brodom „Endeavour". Isplovio je iz Engleske 1768, obišao Kejp Horn i nastavio na zapad preko Pacifika da bi stigao na Tahiti 13. aprila 1769, gde su posmatranja trebalo da se obave.
 
Kada su posmatranja završena, Cook je isplovio da izvrši drugi zadatak putovanja: da istraži južni Pacifik i pokuša da pronađe znake pretpostavljenog južnog kontinenta Terra Australis. Cook je uspeo da stigne do Novog Zelanda, i tako je bio tek drugi Evropljanin u istoriji koji je to uradio (poslije Abela Tasmana više od stoljeća ranije, 1642). Cook je kartografisao čitavu obalu Novog Zelanda, napravivši samo neke manje greške. Otkrio je i moreuz koji je odvajao Sjeverno od Južnog ostrva i nazvao ga Cookov moreuz.
 
Zatim je zaplovio na zapad u namjeri da dođe do Van Dimenove zemlje (danas Tasmanija, koju je ranije ugledao Tasman) da bi ustanovio da li je ovo kopno dio legendarnog južnog kontinenta. Bili su, međutim, prinuđeni da uzmu mnogo severniji kurs zbog jakih vjetrova, sve dok jednog jutra nisu nisu ugledali kopno koje je Cook nazvao Point Hiks.
 
Cook je izračunao da Van Dimenova zemlja mora da leži južnije, ali otkrivši obalu koja je išla jugozapadno, zapisao je svoju sumnju da je ovo kopno povezano s njom. Ova tačka je u stvari bila jugoistočna obala australijskog kontinenta, pa je njegova ekpedicija bila prva poznata evropska ekspedicija koja je stigla na istočnu obalu Australije.