Na današnji dan 1946. godine: Nacistički zločinac Hermann Göring u zatvorskoj ćeliji izvršio samoubistvo

U Prvom svjetskom ratu, služi kao poručnik u pješadiji, ali zbog reumatizma 1915. godine biva smješten u bolnicu. U bolnici, na nagovor prijatelja Bruna Loerzera, pilota, prelazi u jedinice vojne avijacije (njem.:Luftwaffe). Napušta bolnicu bez odobrenja i služi kao osmatrač u vojnoj vazduhoplovnoj jedinici. Tek 1916. godine pohađa pilotsku školu. 14. marta iste godine u zračnoj borbi obara prvi neprijateljski avion, te napreduje u jedinici i postaje zapovjednik 26-te lovačke eskadrile sa činom kapetana (njem.: Hauptmann). Nakon pogibije kapetana Wilhelma Reinharda, u julu 1918. godine, Göring preuzima komandu nad jedinicom, te bilježi ukupno 22 zračne pobjede. Već nakon devetnaeste pobjede, prijevremeno mu se dodjeljuje orden Pour le Mérite, koji se pilotima vojnih aviona dodjeljivao tek sa 20 vazdušnih pobjeda.

Proglašavanjem Hitlera predjednikom vlade, od strane Paul von Hindenburg, 30. januara 1933. godine, Göring ulazi u vladu. Preuzima mjesto ministra bez portfelija i istovremeno dužnost Carskog komesara unutrašnjih poslova Pruske. Time postaje zapovjednik policije Pruske, čime je nacionalsocijalistima omogućeno preuzimanje izvršnih organa vlasti i samim tim mogućnost otklanjanja političkih protivnika.

Na Göringovu inicijativu dolazi do stvaranja prvih koncentracionih logora, tada još u formi zatvora za opozicione političare i protivnike režima. Jednom odredbom iz 1933. godine Göring naređuje stvaranje tajne policije Gestapo, čiji prvi zapovjednik postaje Rudolf Diels. Organizovanjem Gestapoa, Göring dobija jos jednu privrženu organizaciju.

U svom političkom testamenu od 29. aprila 1945. godine Hitler ga isključuje iz svih državnih funkcija, te ga naređuje uhapsiti:

"Prije moje smrti, isključujem bivšeg reichsmaršala Hermanna Göringa iz partije (NSDAP) i oduzimam mu sva prava, koja su mu dodijeljena odlukom od 29. juna 1941. godine, kao i moje izjave od 1. septembra 1939. godine. Na njegovo mjesto postavljam admirala flote Dönitza, kao predsjednika Rajha i glavnog zapovjednika oružanih sila."

Nakon samoubistva Hitlera, otpušten je iz zatvora, te odlazi u dvorac Mauterndorf u Austriji. Zbog straha da bi ga sovjetske trupe zarobile, odlazi u dvorac Fischhorn u salzburškom Pinzgau i predaje se vojnicima 7-me američke armije.

21. maja 1945 godine Göringa, u pratnji njegove žene i kćerke, odvode u tajni američki logor, Camp Ashcan u luksemburškom Bad Mondorfu, gdje su u periodu od maja do septembra 1945. godine odvođena i saslušavana većina nacionalsocijalističkih političara i visokih oficira.

U novembru 1945. godine Göring se nalazi u zatvoru u Nürnbergu, u kojem se održavao proces protiv najviših ratnih političara i oficira nacističke Njemačke. 
Optužnica protiv Göringa sadržavala je četiri tačke:

- Ugrožavanje svjetskog mira,
- Zločini protiv čovječnosti,
- Ratni zločini,
- Zločini protiv humanosti

Pošto je proglašen krivim po svim tačkama optužnice, osuđen je na smrt vješanjem. No, Göring se 15. oktobra 1946. godine, samo nekoliko sati prije nego što mu se trebala izvršiti kazna, otrovao u svojoj ćeliji. Nije poznato odakle je Göring nabavio ampulu sa cijankalijem. Po jednoj verziji, ampulu mu je dao bivši general Waffen-SS-a, Erich von dem Bach-Zelewski. On je to izjavio na saslušanju američkim vojnicima, te je 1951. godine, oficirima, dao ampulu, koja je bila od istog stakla, kao i ostaci ampule nađene u Göringovim ustima nakon samoubistva. Po drugoj verziji, dobio ju je od američkog poručnika Jacka G. Wheelisa, koji se, za vrijeme služenja u vojnom zatvoru sprijateljio sa Göringom. Treća varijanta je objavljena 2005. godine, izjavom američkog vojnika Herberta Lee Stiversa, da je on prenijeo ampulu sakrivenu u naliv-peru, koje su mu dali nepoznata žena i muškarac. Ali zbog straha od kazne, skrivao je to dugo kao tajnu.

U oproštajnom pismu, napisanom direktoru zatvora, Göring je napisao da je imao tri kapsule cijankalija, od kojih je jednu, tako sakrio, da se pri pretresu ćelije lako nađe, drugu je sakrio kod sebe u čizmu, a treću je držao u kutiji sa kremom za lice, koja se nalazila u njegovim stvarima, do kojih je uvijek mogao doći američki oficir Jack Wheelis, u kojega je Göring, za vrijeme boravka u zatvoru imao povjerenje. Göring je kremiran i njegov je pepeo navodno prosut u rijeku Isar.