Na današnji dan 1892. godine: Rođen nobelovac Ivo Andrić
Ivo Andrić je bio književnik, diplomata, ambasador Kraljevine Jugoslavije u Njemačkoj od 1939. godine. Rođen je u Docu kod Travnika, a njegova porodica je porijeklom iz Sarajeva. Dobitnik je Nobelove nagrade za književnost 1961. godine za kompletno književno djelo o historiji jednog naroda, s romanom Na Drini ćuprija (1945.) kao vrhuncem tog djela.
Ivo Andrić rođen je 9. oktobra 1892. godine u mjestu Dolac na Lašvi (tada Austro-ugarska). Andrićevi roditelji Antun i Katarina (rođ. Pejić), su živjeli u Sarajevu. Ivo se rodio prilikom majčine posjete rodbini. U Matičnoj knjizi rođenih 1892. godine crkve Svetog Ivana Krstitelja u Travniku, pod rednim brojem 70, stoji da je 9. oktobra 1892. godine rođen Ivan, sin Antuna Andrića, podvornika i Katarine Andrić, rođene Pejić. Iako je rođen u hrvatskoj porodici, čitav život je govorio da je Srbin. Kad su Andriću bile dvije godine, otac mu umire od tuberkuloze, te ga majka odvodi kod muževe sestre Ane i njenog muža Ivana Matkovščika u Višegrad. U Višegradu završava osnovnu školu, a potom se vraća majci u Sarajevo, gdje 1903. godine upisuje Veliku gimnaziju (danas Prva gimnazija u Sarajevu). Tada počinje pisati poeziju i 1911. godine u časopisu Bosanska vila objavljuje svoju prvu pjesmu U sumrak.
Meša Selimović i Ivo Andrć
Kao gimnazijalac, Andrić je vatreni pobornik integralnog jugoslavenstva, pripadnik je naprednog nacionalističkog pokreta Mlada Bosna i strastveni je borac za oslobođenje južnoslovenskih naroda od austrougarske vlasti. Bio je diplomata Kraljevine Jugoslavije u Njemačkoj na početku Drugog svjetskog rata, a akreditive je predao tadašnjem kancelaru Rajha Adolfu Hitleru.
Kada je 1941. godine Drugi svetski rat stigao i do Kraljevine Jugoslavije, Ivo Andrić je, kao već poznat pisac, bio ambasador u Berlinu. Prilikom napuštanja ovog grada njemačke vlasti su mu ponudile da mu organizuju put do neutralne Švicarske. Andrić ih je odbio i vratio se u Beograd. U narednih pet godina živio je povučeno kao podstanar. Potpuno se izolovavši od užasa spoljnog svijeta, izbjegavajući da se svrsta na jednu ili drugu stranu, Andrić u ovom periodu odbija da objavljuje. Tada, u tišini svoje sobice, piše svoje najznačajnije romane koji će biti objavljeni odmah po okončanju rata - „Travnička hronika", „Na Drini ćuprija" i „Gospođica".
„Za epsku snagu" kojom je „oblikovao motive i sudbine iz istorije svoje zemlje" Ivo Andrić je 1961. godine dobio Nobelovu nagradu za književnost. Oko njegovog naslijeđa danas se spore tri države nastale na prostoru njegove voljene Jugoslavije.
Ivo Andrić je rođen u Bosni i ona je cijelog života bila njegova velika ljubav i beskrajna inspiracija. Bio je porijeklom iz hrvatske porodice, ali se predstavljao kao Srbin. Najveći dio života proveo je u Beogradu, a svoja djela pisao na ćirilici.