JEZIVA PRIČA O KRVAVOJ GROFICI: Mamila je djevojke u dvorac pa ih batinala, sakatila i ubijala

Pojam serijskog ubice najčešće se povezuje sa muškim polom, ali postoji i nemali broj ženskih serijskih ubica. Kao glavni primjer kroz istoriju spominje se Eržebet Batori, mađarska grofica iz 16. vjeka i “najplodniji” serijski ubica u istoriji. Njen izopačeni život inspirisao je brojne priče, filmove i knjige, uključujući i kultni roman “Drakula” Brama Stokera.

Rođena je 7. avgusta 1560. godine u mađarskom Nírbatoru, u jednoj od najbogatijih protestantskih porodica Evrope, a već je kao dijete pokazivala uznemirujuće znakove bijesa i napada. Mentalne bolesti u njenoj porodici bile su vrlo česte i istoričari ih povezuju sa čestim incestuoznim odnosima.

Bila je odlična učenica, odrasla u vrijeme kad je plemstvo imalo moć da odlučuje o životu i smrti svojih sluga, koji su se smatrali vlasništvom svojih nadređenih. Udala se sa samo 11 godina za 26-godišnjeg Ferenca Nadasdija i rodila troje djece, dvije djevojčice i sina. Nakon muževe smrti postala je opsjednuta svojom mladošću i ljepotom, a u njoj se probudio nagon za mučenjem i ubijanjem ljudi.

Uz pomoć nekoliko svojih sluškinja i glavnog sluge, Batori je počela da muči i ubija desetine djevojaka sa sela, koje je u svoj dvorac namamila obećanjima da će dobiti posao. Prema pričama svjedoka, čija se svedočanstva mogu naći u mađarskim arhivima, žrtve okrutne grofice bile su izložene batinama remenjem, bičevima, noževima i toljagama. Neke su polivali hladnom vodom i ostavili na snegu da se smrznu, drugima bi nabijali čavle ispod noktiju, a kad bi pokušali da ih maknu, morali bi da iščupaju nokte.

U njenim mučenjima bilo je seksualnih elemenata, poput rezanja polnih organa, a grofica je lična devojkama sama znala da odgrize komad mesa sa lica ili ramena. Batori i njeni saradnici godinama su terorisali seljane i celo vreme prolazili nekažnjeno.

Prve sumnje pojavile su se kad su počele da nestaju mlade djevojke iz plemstva i tada su prvi put pripadnici visokog staleža počeli da obraćaju pažnju na glasine koje su kružile o grofici. Otvorila je školu za mlade plemkinje nižeg ranga u svom dvorcu Čahtice u Slovačkoj. Djevojke se nikad nisu vratile svojim kućama, a Batori je završila u kućnom pritvoru.

Suđenje se održalo 1610. godine, ali ona mu nije prisustvovala. Njene savjetnice osuđene su na smrt, dok su nju zazidali u jednu prostoriju kule njenog dvorca sa otvorom za hranu, vazduh i vodu.

Umrla je na današnji dan, 21. avgusta 1614. godine u 54 godini, nakon što je odbila čitav niz sveštenika koji su joj nudili posljednju molitvu i odrješenje greha. Dokumenti koju potvrđuju istinitost ove priče čuvaju se u Budimpešti. U godinama koje su uslijedile, legende o grofici Batori su samo rasle, a pojavile su se i neke nove, poput one da je zapravo bila vampir koja se kupala u krvi djevica kako bi zadržala svoj mladalački izgled.

Oglasili su se i neki istoričari koji tvrde kako joj je cijelu priču o mučenjima i ubistvima smjestila njena porodica, koja je htjela da se dočepa vrijedne imovine. Bilo kako bilo, grofica Batori ostaje zapisana kao najokrutniji ženski ubica u istoriji.