'Crvena Zvezda je šampion Evrope!': Gdje je i šta danas radi zlatna generacija iz 1991. godine

Poslije 120 minuta nije bilo golova, a onda je boljim izvođenjem penala (5:3) Crvena zvezda osvojila čuveni trofej.

Pohod crveno-belih na evropski vrh počeo je u jesen 1990. godine jednim prilično blijedim remijem na Marakani. Izabranici trenera Ljupka Petrovića su odigrali samo 1:1 sa švajcarskim Grashopersom, ali u revanšu u Cirihu Zvezda je ubjedljiviom pobjedom (1:4) najavila snagu kojom tada raspolaže.

Redom su, poslije toga, na putu do finala padali Glazgov Rendžers u osmini finala (3:0, 1:1), Dinamo Drezden (3:0, 2:1) i, u legendarnom dvomeču, okončanim vjerovatno najčuvenijim autogolom u istoriji elitnog klupskog takmičenja, moćni Bajern (bilo je 2:1 u Minhenu za Zvezdu, a onda 2:2 na Marakani uz čuveno „Nebo se otvorilo, stadion je eksplodirao“).

U vrijeme kada se raspadala država čiji je Zvezda bila prvak, crveno-beli su u meču za evropsku krunu na stadionu “Sveti Nikola” u Bariju odigrali finale protiv Olimpika. Mreže su mirovale, a onda su na red došli penali.

Stevan Stojanović je u prvoj seriji jedanaesteraca odbranio šut Amorosa, što se pokazalo odlučujeće jer su igrači beogradske ekipe bili nepogrješivi sa bijele tačke. Posljednji, penal koji je sve rejšavao izveo je Darko Pančev.

Šampionski tim iz Barija činili su Stojanović, Šabanadžović, Marović, Jugović, Belodedić, Najdoski, Prosinečki, Mihajlović, Pančev, Savićević (Stošić) i Binić. Na klupi, pored trenera Ljupka Petrovića, sedeli su rezervni golman Milić Jovanović, te Momčilović, Tošić i Lukić. Duško Radinović nije nastupio u finalu zbog povrede.

Cijela generacija iz Barija proglašena je 2010. godine za “Šestu zvezdinu zvezdu”.

Evo čime se danas bave igrači zlatne generacije:

Izvor: kolektiv.me