Braća Lumiere: 120 godina od prve filmske projekcije u istoriji
Braća Lumiere, Auguste (1862 - 1954) i Louis (1864 - 1948), 1895. godine izumili su kinematograf koji je omogućio javno prikazivanje filmova. Rođeni su u Besanconu u porodici koja se bavila fotografijom pa su odmalena imali predispozicije za razvoj u tom smjeru.
Dana 28. decembra 1895. godine u pariškom Grand Cafeu priredili su komercijalnu kinoprodukciju koja se smatra prvom takvom u istoriji. Tada je u Indijskom salonu uz pratnju pijanista prikazano deset kratkih filmova. Louis Lumiere je je te filmove snimio na način koji je pojačavao njihovu realističnost.
Prizor voza koji ulazi u stanicu u filmu "Ulazak voza u stanicu" bio je tako jak i upečatljiv da su neki gledaoci pobjegli misleći da će ih voz pregaziti. Prvoj projekciji prisustvovalo je 120 gledalaca, a dužina prikazanih filmova nije prelazila jednu minutu (toliko se materijala moglo snimiti na kasetu koja je sadržavala 17 metara celuloidne filmske vrpce). Prvobitni naziv uređaja bio je "Cinetoscope de projection", ali je uređaj brzo preimenovan u "Cinematographe" da se ne bi brkao s Edisonovim kinetoskopom. Naziv je nastao od grčkog izraza kinema što znači pokret i graphein što znači pisati. Sprava je bila praktična, lagana i lako prenosiva, te je ubrzo stekla popularnost. Do januara 1896. godine već je bilo proizvedeno oko 200 takvih uređaja. Zahvaljujući fotografskom iskustvu, Loius je sve filmove pomno izradio, vodivši računa o kompoziciji, kadriranju i svjetlu. Prizore iz života snimao je fiksiranom, statičnom kamerom, a često je koristio i metodu "skrivene kamere", kloneći se glumaca, dekora, kostima i šminke, te je takvim pristupom postavio temelje dokumentarnog filma.
Već film "Ulazak voza u stanicu" sadrži sve filmske planove, a snimatelji su poznavali i najjednostavnije oblike montaže. Braća Lumiere su poslala profesionalne snimatelje širom svijeta, ne samo da predstave kinematograf, nego i da snime prizore slavnih mjesta. Neki od njih zaslužni su za otkrivanje raznih snimateljskih postupaka, a osobito je važno Promioovo otkriće vožnje kamere. Odvijanjem filmske vrpce unazad u filmu "Rušenje zida" počinje razdoblje filmskih trikova - jedan srušeni zid se tim postupkom vratio u svoj prvobitni izgled.