Na današnji dan 2006. godine: Preminuo čileanski general i političar Augusto Pinochet
Augusto José Ramón Pinochet Ugarte (1915-2006) je bio državnik, general i predsjednik Čilea. Kao vođa četveročlane vojne hunte 1973. godine je s vlasti svrgnuo socijalističkog predsjednika Allendea. Njegova vlast je potrajala sve do 1990. godine.
U ranim godinama Pinochet nije bio zainteresiran za politiku, iako je kao visoki oficir pedesetih godina bio umiješan u aktivnosti protiv Socijalističke partije Čilea. Godine 1973., u nadi da će se oduprijeti najvećoj privrednoj katastrofi u istoriji Čilea, Allende i njegova vlada pokušali su da se izvuku iz stagnacije, ali je rezultat bila hiperinflacija i potpuna privredna paraliza, što je izazvalo veliko nezadovoljstvo naroda. Ubrzo Allendeovi ljudi proglašavaju Pinocheta komandantom vojske. Međutim, Pinochet je za manje od mjesec dana izveo državni udar, uz vojnu pomoć koja mu je došla iz SAD-a.
Pinochet je predvodio ubrzanu tranziciju ka privredi slobodnog tržišta čime je usporio inflaciju, vratio je nacionaliziranu imovinu, poticao je strana ulaganja. Godine 1976. na vlast u SAD došao je Jimmy Carter koji je optuživao Pinocheta što je dovelo do zahlađenja odnosa između SAD-a i Čilea. Tokom 1977. godine povjerenstvo za ljudska prava UN prvi put je osudilo Pinochetov režim. On je 1978. godine raspisao referendum sa pitanjem o podržavanju njegovog režima, na što je 78% glasača glasalo u njegovu korist.
Godine 1980. Pinochet donosi novi Ustav koji mu je omogućio da ostane predsjednik do 1989. Tokom 1982. se pogoršala privredna situacija u zemlji, dovodeći na rub bijede mnogo ljudi. Godine 1985. grupe protiv Pinocheta su se ujedinile protiv režima i osnovale su "Nacionalni sporazum" za prelazak na punu demokratiju i zahtijevale su od Pinocheta da ih sasluša. Njihovi zahtjevi su odmah odbijeni. Dana 7. septembra 1986. "Domovinski front" Manuela Rodrigeza pokušao je izvršiti atentat na Pinocheta koji je on čudom preživio. Neuspjeli pokušaj atentata je doveo do novih hapšenja i još većeg pritiska na opozicione ljevičarske grupe. Godinu dana poslije atentata raspisan je plebiscit o tome treba li Pinochet treba ostati na vlasti, koji je održan 5. oktobra 1988. Na plebiscitu je 55% glasača izglasalo nepovjerenje Pinochetu, opredijelivši se radije za Patricia Aylwina, koji je pripadao Demokršćanskoj stranci. Već 6. oktobra Pinochet je priznao poraz, ali se nije odrekao funkcije komandanta vojske. Godine 1990. održani su slobodni izbori na kojima je pobjedu odnio Patricio Aylwin.
Po okončanju Pinochetove diktature nova vlada je formirala Nacionalnu komisiju za istinu i pomirenje, čiji je glavni posao bio utvrđivanje eventualnog kršenja ljudskih prava za vrijeme Pinochetovog režima. Do 1996. utvrđena je krivica Pinochetovog režima za smrt 3,197 osoba te je imenovano 600 pripadnika oružanih snaga koji su sudjelovali u kršenju prava. Međutim, Pinochet je proglašen doživotnim senatorom, čime je stekao imunitet.
Putujući s diplomatskim pasošem, Pinochet je u septembru 1998. stigao u Ujedinjeno Kraljevstvo na operaciju leđa. Tu je na zahtjev Španije uhapšen i zadržan, ali je uslijed diplomatskog nereda pušten nakon 16 mjeseci. Dana 2. marta 2000. Pinochet je stigao u Santiago, gdje mu je nakon četiri mjeseca ukinut diplomatski imunitet. Pinochet je optužen za brojne zločine. Vrhovni sud Čilea je u julu 2002. potvrdio da bivši diktator neće izaći pred sud zbog lošeg zdravlja, a tri dana kasnije Pinochet se odrekao titule doživotnog senatora. Dana 3. decembra 2006., osam dana poslije devedeset prvog rođendana, Pinochet je doživio srčani udar od čijih posljedica je preminuo 10. decembra u vojnoj bolnici u Santiagu.
