Između radosti i tuge: Trinaest godina potčinjenosti i raseljenja kroz priče Sirijaca
Iako su mnogi Sirijci slavili prodor pobunjenika u Damask u nedjelju ujutro, 8. decembra 2024. godine, podsjetili su se na sve što su izgubili tokom skoro 14 godina građanskog rata.
Najmiliji koji su ubijeni, mučeni ili nestali u režimskom lavirintskom zatvorskom sistemu. Kuće koje su izgubili u vazdušnim napadima i granatiranju. Živote koje su morali napustiti.
"Hvala Bogu, hvala Bogu", rekla je Eman Ouad, čiji je muž poginuo u građanskom ratu. Glas joj je bio blizu da se prekine.
"Naša sloboda se vratila", rekla je Ouad (44), koja je raseljena iz svog doma u Damasku i sada živi na sjeverozapadu Sirije. "Trinaest godina potčinjenosti. Trinaest godina raseljenja."
Drugi Sirijci na sjeverozapadu rekli su da posvećuju veliku pažnju pobunjenicima koji su zauzeli zatvorski kompleks Sednaya izvan Damaska jer su njihovi prijatelji i članovi porodice tamo bili zatvoreni godinama.
Ahmed al-Misilmani, novinar, rekao je da je otrčao na svoj balkon vičući od sreće kada je vidio izvještaje da predsjednik Bashar al-Assad bježi iz zemlje. Istovremeno, mislio je na prijatelje koji su bili zatvoreni u Sednayi, zatvoru ozloglašenom po mučenju i masovnim pogubljenjima.
"Nadamo se da su još živi", rekao je al-Misilmani, koji je prije šest godina raseljen iz svog doma u blizini grada Homsa, piše New York Times.
Anas Khoury, 24, opozicioni aktivista koji je sa suprugom pobjegao iz predgrađa Damaska nakon hemijskog napada 2013. godine, rekao je da skenira spiskove zatvorenika oslobođenih iz Sednaye. Njegov brat je tamo bio zatočen 2011. godine, a porodica ne zna da li je još živ.
Khoury je rekao da se bori da izrazi svoj osjećaj šoka zbog najnovijih obrata u sukobu koji je izazvao toliko potresa za njegovu porodicu. Njegova djeca su rođena u toku ISIL-ove vlasti u Siriji i ne poznaju svoje bake i djeda.
"Oni su rođeni u raseljeništvu", rekao je. "Rođeni su među šatorima."
A na internetu su se pojavile i snimke djece i žena koji su oslobođeni iz zatvora Sednaye, nakon godina, pa i decenija zatočeništva. A brojna djeca su i rođena u zatvoru.