Na današnji dan 1946. godine rođena je austrijska književnica Elfriede Jelinek

„Navika je najbolji mogući sluga, ali i najgori mogući gospodar.“

Najosporavanija književnica savremene književnosti njemačkog govornog područja Elfriede Jelinek, rođena je 20. 10. 1946. godine u Mürzzuschlagu u Štajerskoj.

U Beču je studirala teatrologiju, istoriju umjetnosti i kompoziciju (orgulje, blok flauta). Njen život, kao i književno stvaralaštvo označavaju se kao kompleksni i delikatni.

Njeni biografski podaci pobuđuju radoznalost. Dobro je poznata neurotična veza sa autoritarnom, ambicioznom majkom; poznato je da je dio familije sa očeve, jevrejske strane, ubijen u koncentracionim logorima; da je otac tokom pedesetih godina obolio od duševne bolesti, što je kod Elfride Jelinek izazvalo radikalne posljedice – psihijatrijski tretman, prekid studija i jednogodišnje zatvaranje u porodičnu kuću. S druge strane poznato je njeno pristupanje Komunističkoj partiji Austrije 1974, kao i istupanje 1991. godine.

Glavna tema kojom su prožeta djela Elfriede Jelinek je potiskivanje. Ona se javlja u brojnim varijacijama, od potiskivanja vlastite seksualnosti (Pijanistkinja, 1983.) do potiskivanja lične i nacionalne prošlosti, prisutnog u svakom njenom djelu, bez izuzetka.

Demoni od kojih bježe protagonisti Elfriede Jelinik je nacistička prošlost Austrije. Tako je u jednom komadu Kurt Valdhajm predstavljen kao zaboravni kanibal; u drugom su čuveni glumci Burgteatra prikazani kao fašistički kolaborateri. Pozorišni komad Sportska drama (1998) direktno povezuje potiskivanje, govor medija, fašizam i sport.

Prvi književni rad – zbirka poezije Lizina sjenka – objavljen je 1967, i od tada piše drame, radio-drame, libreta, scenarije, eseje i romane; također, prevodi s engleskog i francuskog (Pinčon, Marlo,Vajld, Fejdo). Dobitnica je brojnih književnih priznanja među kojima su, pored Nobelove nagrade za književnost 2004. godine  i nagrada Festivala u Milhajmu za najbolji dramski tekst na njemačkom jeziku 2009. godine.

Živi u Beču i Minhenu.