Tita su pokušali da likvidiraju više od 50 puta, a znate li ko je bio najuporniji?

Prema nekim procjenama, na bivšeg predsednika SFRJ Josipa Broza Tita pokušano je čak više od 50 atentata.

U najvećem broju pokušaja likvidacije Tita učestvovali su Rusi, tačnije Staljin i to više od 20 puta.

Između ostalih, bezuspješne atetntate imali su i Amerikanci, zatim pripadnici Varšavskog pakta, udbaši i četnici.

Tokom Titove posjete Meksiko Sitiju 1965. godine desio se jedan od pokušaja. Navodno su trojica naših ljudi, među kojima Dragiša Kašiković i Nikola Kavaja, bili prerušeni u katoličkog sveštenika i turiste sa fotoaparatima, a zapravo su sa sobom nosili bombe kojima su planirali Titovo ubistvo. Međutim, pokušaj je propao jer je Titu bilo nemoguće prići s obzirom na to da je bio odlično čuvan.

Jedan od pokušaja atentata desio se u Filadelfiji, takođe tokom Titovog boravka u SAD. Ponovo je Nikola Kavaja trebalo da bude jedan od izvršilaca, samo što je umjesto bombe trebalo da koristi snajper. Trebalo je da se sačeka da Tito izađe iz aviona i krene pješke ka terminalu.

Bio je brisan prostor i nije trebalo da bude problematično pogoditi ga, međutim Tito uopšte nije izašao iz aviona. Navodno, vrata letjelice se uopšte nisu ni otvorila, a avion se samo okrenuo na pisti i ponovo poletio.

Sljedeći pokušaj atentata desio se u Vašingtonu. Po svjedočenju Radoša Stevlića, on i Stoiljko Kajević su najprije išli u izvidnicu, tražeći mjesto gdje bi bilo najbolje da se sačeka limuzina Josipa Broza. Kako je svojevremeno ispričao dnevnom lisu “Politika”, u Americi je običaj da strani državnik odlazi u Bijelu kuću sa predsjednikom i poslije razgovora sa njim izlazi i obilazi vrt.

Mislili su da je najbolje da ga sačekaju u blizini sjeverozapadnog dijela Bijele kuće. Sa njima je bio i treći član ekipe, Nikola Kavaja, koji je bio obučen u pilotsku uniformu. Međutim, problem je bio što je Brozova limuzina sa obe strane bila opkoljena policajcima, pa nije bilo nikakvih mogućnosti da se priđe.

Da su zapucali, pobili bi veliki broj ljudi, ali ne i njega pošto je automobil osim što je bio dobro čuvan, bio i blindiran. Zato su odustali i od ovog pokušaja.

U Dubrovniku su takođe pokušali da ga likvidiraju i to 1950. godine. O ovom pokušaju ubistva govorio je pre više od deset godina penzionisani general-major JNA Marijan F. Kranjc. Kako je tada pričao, bezbjednosne službe JNA i Maršalat imali su informacije da bi moglo da dođe do atentata, zbog čega je Tito stalno na sebi nosio neprobojni prsluk. 

Čitava ideja je napravljena u rukovodstvu informbirovske emigracije u Sovjetskom Savezu i Rumuniji. Za atentatora je izabran potpukovnik Branko Rudić, jedan od ličnih Titovih pratilaca, koji je u isto vrijeme bio i pristalica Informbiroa.

Atentat je trebalo da bude izvršen vatrenim oružjem i to u Titovoj rezidenciji u Dubrovniku. Rudić je, navodno, iz neposredne blizine ispalio tri hica pravo u Tita dok je dolazio u radni kabinet iz svoje sobe. Pokušaj je bio bezuspješan, upravo zbog pancira, a Rudić je likvidiran na licu mjesta.

Iako nema zvaničnih podataka, spekuliše se da je Staljin pokušao da ubije Tita čak 22 puta. Jedan je čak bio i “medicinski atentat”. Naime, kada 1947. godine odnosi Tita i Staljina više nisu bili tako sjajni, jugoslovnski maršal se razbolio od napada slijepog creijva, nakon čega je ustanovljeno da mora na operaciju.

Tada je cijela jedna soba u Titovoj rezidenciji preuređena u operacionu salu, sa kompletnim medicinskim osobljem, ali su se tu iznenada pojavili i ruski specijalisti, sa porukom da ih je lično Staljin poslao da pomognu. Oni su primljeni, učestvovali su i u operaciji, ali Titu posleij toga nije bilo dobro, odnosno rana se zagnojila, pa se pretpostavilo da su medicinski instrumenti kojima je operisan bili “zatrovani”.

Druga varijanta ove priče je da su ovi ljekari osujećeni u namjeri, i da su vraćeni Staljinu u mrtvačkom kovčegu.

Sada već čuvena vojna operacija, desant na Drvar, iz 1944. godine bila je pokušaj njemačkih snaga da zarobe i likvidiraju vrhovnog komadanta maršala Tita, i tako obezglave partizanski pokret.

Iako je u operaciji učestvovao veliki broj ljudi i jedinica, ona nije uspjela, jer je Tito sa pratnjom, pripadnicima ruske i britanske misije, pobjegao Nemcima “ispred nosa”.

Još jedan od pokušaja atentata na Tita, koji nije nikada zvanično potvrđen, desio se 1948. godine u Beogradu gdje je organizovan nalet tramvaja na njegov automobil.

(Izvor: Blic / Knjiga “Urote i atentati na Tita”)