Sve o novom predsjedniku Francuske: Oženio svoju profesoricu, a sada postao najmlađi lider koji je ikada vodio zemlju (FOTO)

Danas su oči čitavog svijeta bile uprte u Francusku koja je birala novog predsjednika. Građani su odličivali između dvije opcije radikalno desne politike Nacionalnog fronta Marin Le Pen, i centrističkog kandidata Emanuela Makrona koji je obećao reforme u Francuskoj, proevropsku politiku i takozvani “treći put”. Ankete su prognozirale upravo Makronovu pobjedu što se i dogodilo. Mnogi smatraju da to nije bilo veliko iznenađenje s obzirom da je upravo Makron od samog početka bio favorit za pobjedu. Iza njega su stali i brojni zvaničnici EU, kao i domaći političari koji nisu uspjeli da se plasiraju u drugi krug.

Evo ko je čovjek koji će upravljati Francuskom republikom u narednih pet godina.

Ovaj ambiciozni 39-godišnji novajlija u političkim vodama, koji važi za zagovornika poslovanja i deregulative, uzdrmao je, međutim, francusku politiku umijećem iskusnog političara, navodi BBC.

Rođen je u Amiensu 21. decembra 1977. godine. Srednju školu je pohađao u Amiensu, a u završnoj godini roditelji su ga poslali u eltinu školu u Parizu.

Studirao je filozofiju i magistrirao na naprednim studijama u školi političkih nauka Sciences Po u Parizu, a poslije odlazi na specijalizaciju za više javne funkcionere.

Emanuel Makron je između 2004. i 2008. godine radio u Financijskom inspektoratu francuskog ministarstva ekonomije, a 2007. godine je bio zamenik komesara u Komisiji za poboljšanje francuskih stopa rasta.

Platio je 50.000 eura da bude oslobođen daljih obaveza prema vladi 2008. godine, kako bi mogao da radi kao investicioni bankar.

Počinje da radi u francuskom ogranku britanske Rotšild & Co banke, nakon što je Fransoa Miteran donio odluku da nacionalizuju Rotšildove interese u Francuskoj. Kao investicioni bankar dobro je zarađivao, a njegovo bogatstvo se procjenjuje na 2,8 miliona eura.

Od 2006. do 2009. Makron je bio član Socijalističke partije, a od 2012. do 2014. godine je zamjenik generalnog sekretara Jelisejske palate.

Te 2014. godine postao je ministar ekonomije, industrije i digitalnih pitanja, gdje se zalagao za reforme u interesu biznisa. Toliko je bio posvećen tim reformama da je bio spreman i da se suprotstavi poslanicima u parlamentu.

Kao ministar je ukinuo propise koji su dotad važili u nekim industrijskim sektorima i dozvolio da prodavnice duže rade nedjeljom, prenose Agencije.

Sa tog mjesta se povukao 2016. godine kada je odlučio da se kandiduje za predsjednika na izborima 2017. godine.

Do ove je odluke došlo nedugo nakon što je osnovao vlastitu partiju En Marche! zbog koje je bio kažnjen od strane francuskog predsjednika. Partiju je osnovao u svome rodnom gradu.

Njegova partija zastupa socijalni liberalizam, proevropski put, “treći put” i progresivizam. Prilikom kandidature obećao je “demokratsku revoluciju” i “oslobađanje francuskih potencijala”. Mnogi ga nazivaju ekonomskim realistom i smatraju da je dovoljno potkovan da vodi zemlju, a naravno u prilog mu ide i to što je mlad.

U ekonomiji se zalaže za slobodno tržište i za smanjenje javnog duga. Podržava sporazum o trgovini EU i Kanade. Što se tiče spoljne politike oštro je kritikova Francusku kolonizaciju Alžira ističući da je to bio “zločin protiv čovječnosti”.

Za veći dio francuske poslovne zajednice postao je “dašak svježeg vazduha”, s listom političkih predloga u korist poslovanja usmjerenih na podsticanje privrednog rasta.

Makron ima plan o javnim investicijama vrijedan 50 milijardi eura koji bi obuhvatio obuku za posao, prelazak sa uglja kao energetskog izvora na obnovljive izvore energije i modernizaciju infrastrukture, prenose Agencije.

Planira značajna smanjenja poreza za korporacije i više prostora za kompanije u pregovorima o 35-časovnoj radnoj nedjelji, odnosno planira da mladima produži radne sate, dok bi zaposlenima u petoj deceniji omogućio kraću radnu nedjelju.

Namjerava da smanji stopu nezaposlenosti sa sadašnjih 9,7 na sedam odsto, ali i da zabrani upotrebu mobilnih telefona u školama za mlađe od 15 godina, prenose Agencije.

Smatra da Francuska treba da ima izbalansiranu politiku prema Siriji i da treba da se razgovara sa predsjednikom Bašarom al Asadom. Međutim, on se u aprilu ove godine zalagao za francusku intervenciju u toj zemlji.

Podržava migrantsku politiku svoje zemlje i politiku “otvorenih vrata” za koju se zalaže njemačka kancelarka Angela Merkel. Smatra da Francuska ima snage da primi i zbrine sve izbjeglice, a da ta različitost koju one donese može samo da pogoduje njihovoj ekonomiji.

Makron sebe predstavlja kao “neprijatelja nacionalizma” i kandidata “otvorene Francuske koja ima svoje interese – bezbjednosne, ekonomske i socijalne, koje želi da brani, ali operiše u otvorenom svijetu”, prenose Agencije.

U žustroj televizijskoj debati održanoj 3. maja pokazao je da umije da uputi uvrede žestoko koliko i njegova nacionalistička protivnica Marin Le Pen, dok i naziv njegovog pokreta – “U marš!” – opisuje karakter ovog ambicionog čovjeka “u pokretu”.

Njegovu strastvenost za govornicom mnogi ismijavaju, ali je on uspio da sebi obezbijedi pozamašnu podršku i prenese poruku biračima, dok njegov pokret ima više od 200.000 sledbenika s platformom koja kombinuje javna ulaganja s politikom naklonjenom poslovanju.

Njegov privatan život bio je tema brojnih priča. Njegova žena Brižit Tronje je 24 godina starija od njega i bila je njegova nastavnica u srednjoj školi. Prvi put su se upoznali kada je imao 15 godina, a počeli su da se zabavljaju kada je napunio 18.

Njegovi roditelji su se u početku protivli ovoj vezi jer su mislili da je naprimjerena, ali je par ostao zajedno i vjenčali su se 2007. godine. Živi sa svojom ženom i njeno troje djece iz prethodnog braka.

U knjizi koju je objavio prošle godine, Makron je sam opisao svoju vezu sa Brižit kao tajnu i često pogrešno protumačenu.