Ako se kladite na trke pasa, pretvarate se u ubicu!
Industrija trkačkih pasa životinje tretira kao mašine. Za svaki minut koji provedu na trkalištu, provešće sate i dane zatvoreni u malim kavezima. Hiljade ih svake godine umre, neki i u ime “selektivnog parenja”, prije nego što uopće ikada kroče na stazu. Većina nikada ne dođe do “penzije”, što je obično doba od četiri do pet godina.
Bolest i povrede, uključujući slomljene noge, toplotne i srčane udare, uzmu mnoge živote. Uprkos tome što su osjetljivi na hladnoću zbog nedostatka masti i tankog krzna, tjeraju ih da se trkaju u ekstremnim vremenskim uslovima kada su temperature ispod nule.
Pritom ih i drogiraju kako bi bili brži, često i kokainom, iako to nije legalno, dok se ženkama ubrizgavaju steroidi da ne bi ulazile u tjeranje.
Mnogi psi umiru tokom transporta, zbog jezive prakse da se čak i do šezdeset ovih bića prevozi u jednom jedinom neklimatizovanom kamionu, po troje u jednom kavezu. Tokom ljetnjih mjeseci mnogi umiru tako zbog ogromnih vrućina.
Ni kada su kod “kuće” nije im bolje. Po 20 sati dnevno provode u kavezu i uvijek na glavi imaju brnjicu, zbog čega pate i emotivno, ali i od zaraze internih i eksternih parazita. Vlasnici ih slabo i hrane, kako bi zadržali liniju, zbog čega mnogi umiru od gladi i žeđi.
Psi koji počinju da usporavaju i više nisu profitabilni se odmah ubijaju ili se prodaju laboratorijama za eksperimente, najčešće pod maskom usvajanja. Često se ubijaju na brutalan način.
U Idahu je ženka grejhaunda izvađena iz boksa i stavljena usred prepune sobe na vlažan pod; čovjek joj je zatim gurnuo metalnu žicu u rektum i uključio struju, te je tako ubio. Svjedoci su poslije rekli da to nije bio prvi put da se tako uzima jedan život. Idaho je nakon ovoga zabranio trke pasa, ali u drugim dijelovima svijeta i dalje postoje.
2002. godine oko 3.000 grejhaunda otkriveno je na Floridi gdje ih je bivši čuvar trkališta ubijao puškom već 40 godina, što je bilo naručeno od strane vlasnika kojima je to bila najjeftinija varijanta da se “riješe” bića koja im više nisu potrebna. Advokat odbrane je rekao da je industrija ta koja treba da bude optužena.
“Patnja počinje kada se rode. Patnja se završava kada im moj klijent smjesti metak u glavu.”
Mnogi se danas bore protiv ove užasne, nehumane, monstruozne, svirepe i brutalne industrije koja negira ljepotu života samog po sebi i koja se prema drugim bićima na ovoj planeti ponaša kao da nemaju prava na postojanje.
Ova industrija se brani time što kaže da ovi psi vole da se trkaju, i time samo pokazuje koliko je bezdušna.
Da, oni vole da se trkaju, ali za njih je trkanje radost samo ako im je život radost, ako su okruženi ljubavlju, ako se trkaju zbog sebe i sa sobom, sa svojim najboljim prijateljem, ako to ne rade pod prisilom, ako ih se voli i hrani, ako ih se mazi, ako se tretiraju kao živa bića koja imaju prava da postoje jednako kao i sva druga.
Mnoge organizacije danas posreduju u usvajanju grejhaunda, i mnogi su nesretni psi danas sretni u svojim novim porodicama. Ali mnogi psi i dalje pate.
Jedini način da prestanu patiti jeste da se trke pasa zabrane. Jedini način da se zabrane je da se vi prestanete kladiti na njih.
(Izvor: Telegraf.rs)