Šešelj u političkom kupleraju na malim ekranima
Piše: Dragoljub - Draža Petrović
"Svi muslimani su porijeklom Srbi. Ne smetaju meni ljudi koji se izjašnjavaju da su muslimani, ali njima smeta kada im kažem da su pripadnici srpskog naroda. Misle da ih vrijeđam. Pa kako mogu da vrijeđam nekoga ako mu kažem da je pripadnik istog naroda kao i ja. Evo, Ekrem Jevrić je porijeklom Srbin, pa mu je otac preuzeo islam i ja to poštujem. Ekrem Jevrić je Srbin muslimanske vere".
Ovo je prije nekoliko nedjelja u rijaliti šou programu "Parovi" na TV Happy rekao četnički vojvoda Vojislav Šešelj, haški optuženik na privremenoj slobodi. Sem muslimana, prošle nedjelje je u rijalitiju "Farma" na TV Pink vrijeđao i pokojnog srpskog premijera Zorana Đinđića, rekavši da se on vratio iz Haga, a pitanje je da li će se Đinđić vratiti.
Sve ove "doskočice" Šešelj je dobio priliku da izrekne na dvije srpske nacionalne televizijske frekvencije u najgledanijim terminima, čime je samo nastavio ono što mu je dozvoljavao još Milošević - da bude dvorska luda svakoj vlasti kojoj takav dramski lik zatreba.
E sad, nekako je bilo nelogično da po privremenom puštanju iz Haga, umjesto najveće pretnje svojim odbjeglim kumovima Tomislavu Nikoliću i Aleksandru Vučiću, Šešelj za kratko vrijeme postane “Veliki brat” epohe njihove vladavine.
Skandali u direktnom prijenosu
Šešelj je, istina, i počeo karijeru kao tragična rijaliti šou zvijezda. Još kada je u “Minimaksoviziji” početkom devedesetih u društvu glumca Tihomira Arsića i pevačice Dragane Mirković izvadio pištolj, na prethodno pitanje “da li je naoružan”, kod njega je primijećen taj istančani smisao za pravljenje skandala u realnom vremenu. I direktnom prijenosu.
U istoj emisiji izrekao je i čuvenu rečenicu koja bi danas proslavila svakog rijaliti heroja, a zbog koje je, između ostalog, kasnije završio u Hagu.
''Sad koljemo kašikom za cipele. I to zarđalom. I onda se nikada autopsijom ne može utvrditi od čega je žrtva podlegla, da li od posledica klanja ili tetanusa'', rekao je Šešelj u toj “Minimaksoviziji” 1991. godine, kada se, doduše, smatralo da su Srbi jeli zlatnim kašikama i viljuškama dok su ostali evropski narodi “krkali” prstima. Ali se ispostavilo da je put od zlatnih viljušaka do zarđalih kašika za cipele bio malkice koban za Srbiju, preteču svakojakog escajga.
U to vreme “Minimaksovizija” je imala svoju zvaničnu maskotu, Vesnu Vukelić Vendi, današnju kraljicu srpskih rijalitija i vašarskih šatri, koja je u toj emisiji sjedila u ćošku minimalističke scenografije zbog okolnosti da kamerman mora povremeno da razigra kadar nečijim abnormalnim grudima, prije ere omasovljenja silikona. Pa se, valjda, zbog stalnog prisustva Šešelja u “Minimaksoviziji” razvila romansa između maskote i četničkog vojvode.
Dvadeset pet godina kasnija ta romansa naterala je Ekrema Jevrića, još jednu polupismenu zvijezdu rijalitija, da Šešelja u “Parovima”, upita: “Da li je bio u vezi sa Vendijem?” Jevrić, naime, ne umije da mijenja padeže..
I kao što se u svakom savremenom rijalitiju dvoje "smuvaju" pred kamerama, a nerijetko i troje, četvoro, petoro "smuvaju" pred kamerama, tako je i Šešelj sa “Vendijem” započeo taj običaj.
Raskošna karijera dvorske lude
Mnogo prije nego što je sastavni dio svakog rijalitija postala tuča među učesnicima, Šešeljev telohranitelj Petar Panić, danas član Glavnog odbora SNS, nokautirao je na, nagovor svog šefa, krajem devedesetih, advokata Nikolu Barovića, poslije prekinute emisije na BK televiziji, što je bio logičan nastavak rijaliti karijere srpskog četničkog vojvode.
Posle su ga izbacivali iz Skupštine nošenjem na rukama, što je tek deceniju kasnije ponovio pevač Mitar Marić, kada su ga izbacivali iz rijalitija “Dvor” na Pinku. Ko se ne sjeća, Mirić Mitar, interpretator srpske nezvanične himne devedesetih “Ne može nam niko ništa”, te noći u “Dvoru” se toliko napio, da se najprije potukao sa muškim ukućanima, a onda ga je obezbjeđenje Pinka nosilo napolje iz improvizovanog dvorca u TV studiju u Šimanovcima, k'o nekada Šešelja iz najvišeg zakonodavnog doma bivše SR Jugoslavije.
Uslijedio je Scheveningen, jedna vrsta međunarodnog rijalitija. Kao što kreatori srpskih TV formata tog tipa zaplet baziraju na konceptu da veći broj međusobno zavađenih ludaka sumnjive karijere uguraju u isti prostor, gdje oni postanu najbolji neprijatelji, tako su u Hagu završili, recimo, Vojislav Šešelj, vojvoda, i Mladen Naletilić Tuta, zapovjednik hrvatske vojske, ali su tamo postali najbolji prijatelji.
Šešelj je svoj rijaliti talenat više iskazivao u haškoj sudnici, nego u haškom pritvoru. Izvrijeđao je sve sudije i činovnike Haškog tribunala bolje nego što to umije pjevačica Maja Nikolić u sadejstvu sa folkerom Milošem Bojanićem na “Farmi”. Direktni prenosi haškog suđenja Šešelju na RTS-u bili su tada smrt za piplmetre, kao “Maldivi”, “Farma” i “Parovi” danas.
Aleksandar Tijanić, tadašnji direktor RTS-a, tada je izrekao čuvenu konstataciju: “Da Srbiji nema javnog servisa, sve ćerke bile bi nam kao Stoja, a svi sinovi kao zaštićeni svjedoci”.
Istina, Srbi danas, sjedeći pred televizorom, više liče na skupinu nezaštićenih svjedoka "političkog kupleraja" koji traje.
Po povratku iz Haga, Šešelj je bio pod totalnom medijskom blokadom. Iznenada, kako je krenuo sa neskrivenim simpatijama da govori o svom političkom pulenu Aleksandru Vučiću, počeli su da ga zovu na televizije koje su pod direktnom kontrolom vlasti, poput Pinka. Sem što je vrijeđao druge nacionalnosti i mrtve ljude, Šešelj je u "Parovima" i "Farmi" pričao da je Vučić pošten, energičan, pametan.
Historija se ponavlja - kao što je Slobodan Milošević svojevremeno rekao da mu je Šešelj omiljeni opozicionar, tako je postao i omiljeni Vučićev opozicionar. Pokazalo se, uz to, da je rejting Srpske radikalne stranke skočio na nekih šest odsto posle Šešeljevih gostovanja u rijalitijima, iako je prije njegovog pristanka da nastavi raskošnu karijeru dvorske lude bio na minimumu.
Jedino što će Šešeljeva Srpska radikalna stranka morati da promijeni ime u Srpska rijaliti stranka. Bez brige – skraćenica će im ostati ista kao prije.
Izvor: Al Jazeera