NAJMRAČNIJU TAJNU TITA ČUVA BELI DVOR: Ovaj BIZARNI ritual obavljao je u podrumu ZAMKA.

Ko nije posjetio kraljevski dvor na Dedinju, rezidenciju prestolonasljednika Aleksandra II i princeze Katarine Karađorđević, svako bi trebao to učiniti, jer ne viđa se često mjesto gdje su se donosile neke od najznačajnijih odluka u srpskoj historiji i gde su boravili najveći državni funkcioneri.

Kao i svaki zamak i ovaj na Dedinju ima svoje tajne, a jedna od njih se nalazi u podrumu ovog zdanja. Ne, nije aždaja koja bljuje vatru, već privatna bioskopska sala! To je inače prva sala tog tipa na Balkanu, a možda i šire, jer nije lako utvrditi da li je postjala još neka prije nje.

Bioskop je građen za kralja Aleksandra I Karađorđevića i njegovu porodicu, tokom dvadesetih godina prošlog vijeka, kaže Andrija Šošić, vodič na Belom dvoru.

– Filmovi su tada snimani u crno – beloj tehnici, i nemi, te je iza paravana bio smešten klavir koji je obezbeđivao muzičku pratnju tokom projekcije – priča Andrija.

Nije uopšte čudno što je kraljevska bioskopska sala bila zelene boje, a to potvrđuje i Andrija.

–  Film je smatran nečim čarobnim. Kažu da su i svetla bila zelena, a ne samo zidovi. Smatralo se da taj kontrast zelena – crno-bele slike, donosi još veću impresiju dok se gleda film. Tako se sticao utisak da je zaista u pitanju nešto čarobno – ističe Andrija.

Ne može tačno da se procijeni koliko dugo je kralj uživao u čarima filma, jer je 1934. godine ubijen u Marseju, ali poznato je da je kraljevksa porodica do 1941. godine imala priliku da prati filografiju tog vremena.

Završetak Drugog svjetskog rata, doveo je do jednog novog polavlja, u smislu stanovnika Belog dvora. Josip Broz Tito bio je veliki filmofil, te je rado koristio ovu salu, iako nije baš volio mjesto na kome je nekada živio kralj.

Zanimljiva je priča da je Tito čak i u ovoj sali demonstrirao moć gostima, u smislu “zna se ko je gazda”.

- Gosti su uvek sedeli dole, a maršal gore, na balkonu! – kaže Andrija i dodaje:

– Za razliku od gostiju koji su filmove u ovoj, kraljevskoj sali gledali sedeći u foteljama ispred platna, Tito je imao fotelju uzdignutu i udaljenu od ostalih.  Priča kaže da je Tito voleo da pozove predsednike republika i da njih smesti da gledaju film dok bi ih on posmatrao sa visine i gledao ko s kim priča, a ko ne komunicira. Tako je izvlačio zaključke ko je u dobrim odnosima, a ko se ne podnosi – priča Andrija.

Kraljica Elizabeta je imala “poseban” tretman. Jedna anegdota kaže da je prilikom posjete Beogradu, Tito odveo da gledaju film, i ostavio je da sjedi sama dolje, a Tito je sjedeo na svom mjestu – iznad nje.

- Verovatno je reč o psihološkom aspektu. Tito je hteo da pokaže da je iznad svih. Danas nismo sigurni da li je ova priča tačna, ali u Londonu, u njihovoj arhivi protokola, čuvaju podatak da je Titu, kada je uzvratio posetu Engleskoj, skrenuta pažnja na ponašanje – ističe Andrija.

Bioskopska sala na Belom dvoru još uvijek je u funkciji, a kako sjede gosti, to je manje važno, važno je da kraljevski bioskop još uvijek radi.