Nastanak tastature

Pisaća mašina se smatra velikim pretkom računara i izum moderne tastature uvelike se oslanja na pronalazak pisaće mašine.

Christopher Latham Sholes 1868. godine je patentirao pisaće mašine, a nešto kasnije, 1877. godine  Remington Društvo izbacuje na tržište prve pisaće mašine.

Prelazak sa pisaće mašine na tastaturu kreće nakon što nekoliko ključnih tehnoloških dostignuća dolazi u svijet. Najvažniji među njima, teleprinter (eng.teletype machine), uveden 1930, ujedinjuje tehnologiju pisaće mašine sa telegrafom. Potom bušač s tastaturom (eng.keypunches) je kombinacija pisaćeg stroja sa sistemom bušenih kartica. Predstavlja osnovu za rane IBM-ove mašine za zbrajanje koje su imale veliki tržišni uspjeh.

Šezdesetih godina prošlog vijeka MIT, Bell Laboratories i General Electrics zajednički kreiraju višekorisnički računarni sistem pod imenom Multics. On je kombinovao tehnologiju električnog pisaćeg stroja s tehnologijom katodnih cijevi (televizija). To je omogućilo da korisnik vidi na ekranu tekst koji utipkuje pa ga samim time i lakše piše, uređuje ili briše.

Prve kompjuterske tastature bazirale su se ili na telegrafima ili na bušačima s tastaturom. Bilo je mnogo elektromehaničkih koraka koji su usporavali prijenos podataka između njih i računara. VDT tehnologija i električne tastature omogućile su ubrzavanje ovog procesa; pritiskom na taster električni impulsi se sada šalju direktno u računar. Početkom osamdesetih godina prošlog vijeka već svi računari koriste ovu tehnologiju (VDT i električna tastatura), koja se do danas nije bitno promijenila.

Napravljen je i mali pomak u dizajnu pojavljivanjem još uvijek slabo raširenih ergonomskih tastatura koje omogućuju prirodniji položaj ruku i tijela tokom rada.
Tehnički napredak ostvaren je u vidu pojavljivanja bežične tastature čije prednosti nije potrebno isticati.