Kako bi svijet izgledao kada bi se sav led istopio?
Šteta koju čovjek uzrokuje doprinoseći globalnom zagrivjanju ispuštanjem sve većih količina ugljen-dioksida u atmosferu ne može se popraviti, a naučno je dokazana činjenica da se nivo svjetskih okeana iz godine u godinu povećava. Naučnici su saglasni da će se ovim tempom do kraja ovog vijeka nivo mora podići za najmanje metar i po, a najvjerovatnije još više.
London? Big Ben pod vodom. Samo uspomena. Venecija? Jadransko more progutalo velelijepne kanale i Trg Svetog Marka. Istanbul, Stokholm, Sankt Peterburg, Brisel, Barselona i još mnogi gradovi na dnu mora. Danske i Holandije više nema. To je samo djelić scenarija ka kom čovječanstvo hrli – topljenju svog leda na planeti.
Koliko vode je sadržano u ledu koji se nalazi na kopnu na najbolji način ilustruje mapa koju je napravila Nacionalna geografija i podatak da bi se, u slučaju topljenja svog leda na planeti, nivo mora podigao za nevjerovatnih 66 metara!
Na Zemlji se nalazi skoro 21 milion kubnih kilometara leda, a ako čovječanstvo nastavi da oslobađa ugljen-dioksid, biće potrebno oko pet hiljada godina da se sve otopi. Međutim, naučnici upozoravaju da će čak i povećanje nivoa od nekoliko metara uzrokovati ogromnu i nepopravljivu štetu.
Ukoliko stvorimo uslove da na planeti ne bude leda, na Zemlji će prosječna temperatura biti 27, umjesto sadašnjih 15 stepeni Celzijusa, navodi Nacionalna geografija.
U tom slučaju, velike površine Centralne Amerike, priobalnog pojasa Meksičnog zaliva, Kariba i Kalifornije bile bi potopljene. Severni dijelovi Kanade i Florida ne bi ni postojali. Obalske površine Južne Amerike bile bi novo dno okeana, a tokovi velikih rijeka u Južnoj Americi izlili bi se i poplavili okolno zemljište.
Afrika bi pretrpjela najmanju promjenu sa relativno malim potopljenim površinama, pretežno na zapadu. Evropa kakvu poznajemo ne bi postojala. Švedska, Finska, Danska, baltičke države, sjeverna Nemačka i Poljska, Holandija, Belgija, istočni dio Velike Britanije, zapadna obala Francuske, sjeverna Italija, veliki deo Rumunije, južna Ukrajina i Krimsko polustrvo, kao i ogromna površina sjeverno od Kaspijskog jezera bili bi poplavljeni.
Sankt Peterburg, Stokholm, Kopenhagen, London, Hamburg, Amsterdam, Helsinki, Istanbul, Venecija, Odesa, Brisel, Barselona i mnogi drugi gradovi sa hiljadama godina historije i kulture progutalo bi more.
U Aziji bi takođe posljedice bile katastrofalne. Istočni dijelovi Indije, Bangladeš, jugoistočna Azija, Filipinski arhipelag, istočna obala Kine sa Šangajem i Pekingom postali bi dna Indijskog i Tihog okeana.
Australija ne bi površinski izgubila mnogo, ali dovoljno je imati u vidu da bi nestao priobalni pojas na kom trenutno živi četiri od pet stanovnika tog kontinenta. O Antarktiku je izlišno i govoriti – izgubio bi više od polovine površine.