Obavezno ga nabavite: Čudesno „drvo sreće“ vam mijenja život iz korijena

Vjerovatno ste nekada čuli za drvo sreće, a možda ste ga i vidjeli u nekoj bašti jer vam je pažnju privukao njegov neobični izgled. Saznajte sve o ovoj neobičnoj biljci i kako je i vi možete imati u svojoj bašti!

Albizia julibrissin je listopadno drvo iz familije Fabaceae, koje prirodno raste u jugozapadnoj i istočnoj Aziji i Africi.

Latinsko ime potiče od prezimena italijanskog plemića Filipa Dela Albicija koji je donio ovu vrstu u Evropu sredinom 18. veka, dok drugi dio naziva dolazi od persijskih riječi “gul” i “abrisham” što bi u prevodu značilo “svileni cvijet”.

Raste kao veći žbun ili manje drvo do 10 do 15 metara visine u prirodnom okruženju sa dekorativnom, kišobranastom krošnjom. Brzo raste i ima različite nazive u narodu, poput Persijskog drveta svile ili samo drveta svile.

Karakterističan izgled listova interesantne filigrantske strukture i nežni, paperjasti roze-ljubičasti cvjetovi koji podsjećaju na pahuljice i javljaju se od juna do septembra čine ovo drvo jednim od najzastupljenijih u pejzažnoj arhitekturi.

Interesantno je da se listovi skupljaju noću i kada je oblačno, kao i na dodir. Na jesen dobijaju žutu boju. Dekorativnim se smatraju i plodovi koji su u vidu mahuna veličine od 12 do 18 cm tamno smeđe boje koje se i zimi zadržavaju na drvetu.

Prelepo egzotično drvo danas uspijeva i kod nas, kao vrlo izdržljiva vrsta koja može da podnese i niske zimske temperature, ali je ipak poželjno saditi je na mjestima zaštićenim od mraza ili obezbijediti odgovarajuću zaštitu tokom zime. Dobro podnosi visoke ljetne temperature, pa dobro uspijeva u gradskim uslovima.

Nije posebno zahtjevna kada je u pitanju zemljište, može podjednako dobro da uspijeva na pjeskovitim i glinovitim zemljištima, ali bi trebalo izbjegavati ekstremno kiselu ili baznu podlogu.

Najbolje se razvija na osunčanim položajima, mada može da podnese i blagu sjenku. Otporna je na vjetar i aerozagađenje, pa može da raste i u gradovima.