Uhvatile ste bidermajer, jeste li sretne zbog toga? Znate li šta on zapravo znači?

Buket koji je danas neizostavni detalj svakog vjenčanja, ukras je mlade, donosi sreću, ali ima i svoju priču, dugu više stotina godina.

Vjenčići od cvijeća i trava, nosili su se još sredinom prvog milenijuma i značili su magičnu moć da otjeraju zle duhove. Nosili su se uz nekoliko strukova žita, koji su simbolizovali plodnost.

U formi u kojoj je danas, bidermajer se pojavio u Evropi sredinom drugog milenijuma. Vjerovalo se da mirišljavi buketići čuvaju od kuge i ostalih bolesti, a pravljeni su uglavnom u metalnim držačima ispunjenim mahovinom, da bi se sačuvala vlaga.

Tek Početkom 17. vijeka takve buketiće su nosili i muškarci, i žene na vjenčanjima, ali samo iz estetskih razloga. Kolonisti su tu modu prenijeli u Ameriku, gdje nošenje buketića u toku vjenčanja postaje popularnije nego u Evropi. U 19. vijeku takvi okrugli buketići postaju obilježje viktorijanskih dama koje su ih nosile na haljinama.

 

Tokom 16. vijeka mlade koje su živjele u gradovima počinju da nose vjenčiće od svilenih traka upletenih sa žitom. Girlande od lišća i cvijeća su nosile u kosi. Simbolika kruga, kao znaka vječne ljubavi, imala je veliki utjecaj u tom periodu. Ova moda je postala popularna i početkom 20. vijeka, a zadržala se do danas kao čest nostalgičan detalj sa istom simbolikom.

Početkom 17. vijeka, sa ekonomskim procvatom, cvjetao je i bidermajer. Mlade su bile bogato odjevene i okićene zlatom, srebrom i dragim kamenjem, kitnjaste i jarkih boja, što se odražavalo i na cvijeće i stil buketa. Zelenilo je često bilo prekriveno zlatom ili srebrom. Međutim, na kraju 17. vijeka vjenčanje je pretvoreno u jednostavnu ceremoniju u kući, bez ekstravagancije

Tek oko 1756. godine počinje ideja vjenčanja u bijelom, sa svim danas poznatim pratećim detaljima i ukrasima. Velove su zamijenile kapice - boneti i šeširi oivičeni čipkom i ukrašeni cvijećem.

Dva vijeka kasnije, u perioda romantizma, vjenčanja u bijelom su postala obavezni ritual sklapanja braka. Prateći trendove viktorijanskih dama koje su nosile korsete i na svakodnevnim haljinama, „buketi za tijelo" ili „buketi za rame" bili su modni detalji i na vjenčanicama.

Bidermajer stil vjenčanih buketa bio je popularan od 1850. do 1870. godine, inspirisan švajcarskim, austrijskim i njemačkim običajima. karakteriše ga slaganje cvijeća u koncentričnim krugovima odvojenih zelenilom. Često su korištene kore limuna i pomorandže uz dodatak jasmina i nane zbog mirisa.

Krajem 19. vijeka, cvijeće za vjenčane bukete je birano prema formi, određenom mirisu i boji. Najpopularnije su bile orhideje, ruže i gardenije. Karanfili su se tada smatrali egzotičnim cvijećem jer su tek počeli da proizvode varijetete sa dugačkim drškama i krupnijim cvijetom. Ipak, favorit tog vremena je bio kaskadni buket od nekoliko tuceta karanfila sa plumosusom i širokim čipkanim trakama.

Dvadeseti vijek donio je veće, bogatije i uglavnom trouglaste bukete od sitnijeg cvijeća, i gomilom traka koje padaju, na čijim su krajevima bili privezani cvjetovi i zelenilo. Oko 1912. buketi postaju manji, prirodniji, koji su išli uz široke, do članka duge haljine i šešire sa širokim obodom. Zatim dolazi vrijeme bogatijih buketa, sve češće kaskadnih, sa trakama na čijim krajevima su visila dva simbolična vjenčića. Tokom rata, bili su popularni kompaktni buketi od sitnijeg cvijeća sa čipkanim obrubom.

Pedesete godine prošlog vijeka obilježile su modernije forme, a hipi pokret donio je neformalna vjenčanja, uglavnom na otvorenom, uz izlazak ili zalazak sunca, i bukete od poljskog cvijeća. Sedamdesete su donijele ozbiljniji ton, formalna vjenčanja i klasičnije bukete tamnijih boja, pišu Nezavisne novine.

Raskošne kaskadne bukete proslavilo je vjenčanje princa Čarlsa i Dajane, 1981. godine, okrugli buketi su opet popularni, ali nešto prozračniji i slobodniji.

Danas, pored klasičnih bidermajera, ima mlada koje žele da imaju originalan buket pa često dodaju u njega svakakvo bilje, od ljutih papričica, do pečuraka. Od boja je najpopularnija bijela i krem uz upotrebu malo jačeg zelenila. Upotreba traka i tila se skoro sasvim izgubila, osim nekog detalja u bidermajeru od satena ili čipke, a najvažnije je da se buket slaže uz ostatak mladine odjeće. Iako se još uvijek mogu pronaći bidermajeri napravljeni od svilenog cvijeća, oni nisu više popularni, za razliku od '80-ih godina kada su bili hit. Til, trake i svi vještački materijali skoro sasvim su izbačeni, tako da današnji bidermajeri izgledaju potpuno prirodno, sa što više cvijeća i zelenila, a kao ukras dodaju se biseri ili perlice.

Danas mladina kuma kupuje bidermajer, a mlada nakon vjenčanja ispred crkve, ili opštine, ili u restoranu, nakon vjenčanja, baca bidermajer neudatim djevojkama. Ponekad se za ovu priliku prave dva bidermajera, kako bi jedan ostao djevojci koja ga je uhvatila, a drugi mlada zadržava poslije vjenčanja za fotografisanje s gostima.

Ono što je ostalo u priči o bidermajeru, jeste vjerovanje da ona koja ga baca, djevojci koja ga uhvati, prenosi sreću i najavljuje brak uskoro.