Džakuzi, diskoteka, prostitutke: Kako je Pablo Eskobar sagradio svoj zatvor

Zamislite šefa mafije u zatvoru koji je prethodno projektovao prema sopstvenoj zamisli. Apsurdna priča, opisana u seriji “Narkosi” na sajtu “Netfliks”, zaista se dogodila u Kolumbiji.

Pablo Eskobar je osmislio zatvor “Katedrala”, sa svim luksuznim “detaljima” u kojima je želio da uživa ako bude uhapšen: džakuzijem, diskotekom i fudbalskim igralištem, ali i neometanim pristupom prostitutkama i fudbalskim zvijezdama.

I najstravstvenije obožavaoce serije “Narkosi” kad-tad obuzme nevjerica. Narko bos koji gradi sopstveni zatvor? Mora da je riječ o holivudskoj sklonosti ka pretjerivanju! Međutim, istina je da je serija zasnovana na činjenicama.

Kako su kolumbijska vojska i američka Agencija za suzbijanje droge (DEA) osamdesetih godina prošlog vijeka sve više stezale obruč oko Kralja kokaina, Eskobar je pokušao da izvrši pritisak na vlasti bombaškim napadima u Medeljinu i otmicama poznatih ličnosti. Kolumbijski predsjednik je bio toliko očajan da je u tajnosti počeo da pregovara sa Eskobarom, koji se u to upustio jer je potjera bila toliko intenzivna da je očekivao da će biti uhapšen “protiv volje” i izurčen SAD.

Zaštita Pabla Eskobara od SAD

Predsjedniku je ponudio sljedeće: predaće se i dobrovoljno odslužiti petogodišnju kaznu zatvora, ali pod tri uslova: prvo, kolumbijski ustav će biti izmijenjen kako bi se onemogućilo izručenje kolumbijskih zločinaca SAD. Drugo, njegov najžešći neprijatelj general Maza podnijeće ostavku i treće: sam će projektovati i izgraditi svoj zatvor, na mjestu koje odabere. Naravno, čuvare će sam birati.

Cilj ovog sporazuma bilo je popravljanje predsjednikovog ugleda posredstvom privremenog mira i zaštita Pabla Eskobara od SAD. Vlada je, međutim, imala drugi plan: prvo će udovoljiti Eskobarovim zahtjevima, a potom će ga premjestili u drugi kolumbijski zatvor.

Pablo Eskobar je osmislio zatvor “Katedrala”, sa svim luksuznim “detaljima” u kojima je želio da uživa ako bude uhapšen: džakuzijem, diskotekom i fudbalskim igralištem, ali i neometanim pristupom prostitutkama i fudbalskim zvijezdama.

Eskobar je sebe vidio kao pobjednika: bacio se u potragu za pogodnom lokacijom, koju je našao na brdu nedaleko od rodnog grada Envigada, usred ogromne guste šume koja je veći dio godine obavijena gustom maglom, što je agentima kolumbijskih i američkih vlasti trebalo da onemogući da ga špijuniraju.

"Katedrala" imala košarkaški i fudbalski teren, kockarnicu, bilijar-salu...

Nakon toga je sagradio zatvor prema soptstvenim standardima. “Katedrala” (La Catedral), poznata i kao “Klub Medeljin” i “Hotel Eskobar”, imala je košarkaški i fudbalski teren, kockarnicu, bilijar-salu, vještački vodopad, helidrom i veliku kućicu za lutke za Eskobarovu kćerku, jer će mu porodica redovno dolaziti u posjetu.

U spavaćoj sobi je bio krevet koji se okreće i džakuzi. Zatvor je bio i centar za zabavu pripadnika narko-kartela: tu su organizovane žurke (ponekad i svadbe), a pored Eskobarovih prijatelja, u zatvor su krijumčareni Eskobarovi prijatelji fudbalske zvijezde i prostitutke. U “Katedrali” je bilo alkohola i kokaina u velikim količinama, a Eskobarovi neprijatelji su ovdje dovođeni, mučeni i ubijani.

"Sikariosi" u bokalima krijumčarili milione

Dok se šef mafije baškario u luksuznom zatvoru, vođe njemu potčinjenih kartela plaćale su visok porez. Eskobarovi “sikariosi”, plaćene ubice, navodno su u bokalima za mlijeko prokrijumčarili u zatvor jedan milion američkih dolara.

Eskobar je ovdje proveo malo više od godinu dana. Upravo kada je vlada planirala da ga premjesti u drugi zatvor, pobjegao je sa svojim plaćenim ubicama kroz šumu. Poslije toga je još godinu dana bio u bjekstvu, prije nego što su ga kolumbijski policajci drugog decembra 1993. ubili prilikom pokušaja hapšenja.

Poslije njegove smrti zatvor je prešao u vlasništvo kolumbijske vlade, a od 2007. se na ovom mjestu nalazi starački dom koji vode monasi Reda Svetog Benedikta.

“Mnogo toga se promijenilo”, kaže jedan od oko 50 stanara Rodrigo de Hezus Rivera. Nekada su ovdje živjeli “veoma zli ljudi”, a sada “nam je ovdje kao na nebu, mirno i tiho”.