Čovjek koji je uspio spasiti desetine miliona života, a danas se bore protiv njegovog izuma!

Malo je ljudi koji su uspjeli da promijene svijet i da ostave zaostavštinu vrijednu divljenja. 

Takvi ljudi su pravi uzori i zaslužuju da se o njihovim dostignućima priča. Jedan od njih je i Moris Hileman, čovjek koji je spasio na desetine miliona ljudskih života u 20. vijeku, zahvaljujući svojim vakcinama.

Rođen je 1919. godine i bio je čuveni američki mikrobiolog, koji se specijalizovao za vakcinologiju i razvio je preko 40 vakcina.
Od 14 vakcina koje se preporučuju, on je razvio njih osam: protiv malih boginja, zauški, ovčijih boginja, meningitisa, pneumonije, hepatitisa A i B, a napravio je i MMR vancinu.

Važi za jednog od najupješnijih vakcinologa u historiji, jer je spasio više života nego bilo koji drugi naučnik u 20. vijeku.
Rođen je na farmi u Montani u porodici sa još sedmoro djece. Njegova sestra bliznakinja je umrla na rođenju, a dva dana kasnije mu je preminula i majka.

Odrastao je kod ujaka Roberta Hilemena, a u mladosti je radio na porodičnoj farmi. Kada je bio osmi razred otkrio je djela Čarlsa Darvina i počeo je čita "Porijeklo vrsta" u crkvi.

Zbog nedostatka novca nije mogao da pohađa fakultet. Kasnije je dobio stipendiju za Univerzitet u Čikagu, gdje je 1944. godine doktorirao mikrobiologiju.

KARIJERA

Na početku karijere je radio na vakcini protiv japanskog B encefalitisa, bolesti koja je prijetila američkim trupama na Tihom okeanu tokom Drugog svjetskog rata.

Kao šef odjeljenja za respiratorne bolesti u Vojnom medicinskom centru od 1948. do 1957. godine, Hileman je otkrio genetske promjene koje se javljaju kada virus mutira.

To mu je pomoglo da prizna da je epidemija u Hong Kongu 1957. godine mogla da postane ogromna. Poslije devet dana mukotrpnog rada zajedno sa kolegom je otkrio novu gripu koja je mogla da ubije milione ljudi.

Pripremljene su potrebne doze vakcina, tako da je takav scenarij spriječen.

Iako je umrlo oko 69.000 Amerikanaca, pandemija je mogla da ubije više ljudi u SAD. On je tada dobio nagradu za svoj rad.
Potom se pridružio kompaniji Merck & Co. gdje je radio kao šef na istraživanju o virusima i ćelijske biologije u Pensilvaniji.

On i njegova grupa su otkrili vakcinu za hepatitis B koja je odobrena 1981. godine. Do 2003. godine čak 150 zemalja je prihvatilo vakcinu koja je smanjila ovu bolest kod mladih za 95%.

Ova vakcina se smatra njegovim najvećim dostignućem. Hileman je radio u brojnim nacionalnim i međunarodnim savjetodavnim odborima.

Penzionisao se 1984. godine, kao protpredsjednik Merck istraživačke laboratorije.

Takođe je bio i redovni profesor pedijatrije na Univerzitetu u Pensilvaniji. 
Umro je 2005. godine u 85 godini.

Pred kraj života doživio je početak antikampanje protiv vakcina. Upitan da prokomentariše sve to, rekao je: "Nema tu pomoći. Ljudi će shvatiti značaj vakcina tek kada se budu vratili u period prije nego što sam ih napravio."

Bio je veoma svestran ali skroman čovjek. Nijedna njegova vakcina nije nazvana po njemu.